AKOMODACJA:

mechanizm przystosowania się oka do widzenia przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Soczewka zmienia swój kształt dzięki pracy mięśnia rzęskowego.

ASTYGMATYZM:

trudność w zogniskowaniu obiektów znajdujących się blisko i/lub daleko, wynikająca z faktu, że ogniskowanie odbywa się na różnych płaszczyznach zamiast w jednym punkcie siatkówki, czyli taka osoba zamiast kropki widzi przecinek. Oko wówczas kształtem zbliżone jest do piłki do rugby.

BRODAWKA:

inaczej tarcza nerwu wzrokowego to owalny lub okrągły obszar, o średnicy około 2 mm, który tworzy początkową drogę nerwu wzrokowego.

DOŁEK ŚRODKOWY SIATKÓWKI:

środkowa część siatkówki odpowiedzialna za ostre centralne widzenie.

GAŁKA OCZNA:

oko jako całość. Ma kształt zbliżony do kuli o średnicy około 2,5 cm.

KRÓTKOWZROCZNOŚĆ (miopia):

zmniejszenie zdolności widzenia z daleka.

MRUGANIE:

ruch powiek podczas ich szybkiego otwierania i zamykania się. Może być wywołany uczuciem suchości oka, obecnością ciała obcego w oku, nadmiernym światłem, itp.

NADWZROCZNOŚĆ (hipermetropia):

zaburzenia w widzeniu zarówno z daleka (przy dużej nadwzroczności) jak i z bliska, kiedy akomodacja jest zwolniona. Obrazy z nieskończoności tworzone są w obszarze za siatkówką.

OSTROŚĆ WZROKU:

zdolność oka do rozpoznawania symboli i liter o określonej wielkości.

OTARCIE ROGÓWKI:

uszkodzenie rogówki spowodowane zadrapaniem, cięciem lub promieniami UV.

POLE WIDZENIA:

obszar świata zewnętrznego, który można widzieć bez poruszania oczami lub głową w określonej odległości od punktu fiksacji. Inaczej – zbiór punktów postrzeganych przez dane oko
jednocześnie.

PRĘCIKI:

komórki nerwowe w siatkówce, pobudzane do działania w przyćmionym świetle.

ROGÓWKA:

przeźroczysta przednia część oka, która wygląda jak szkiełko w zegarku. Bogata w zakończenia nerwowe.

SIATKÓWKA:

tkanka nerwowa odbierająca wrażenia wzrokowe tak jak ekran w kinie. W takiej formie obrazy przekazywane są do mózgu za pomocą nerwu wzrokowego.

SOCZEWKA:

żywa soczewka oka. Umieszczona jest za tęczówką i częściowo widoczna przez źrenicę. Jej zadaniem jest skupienie promieni światła na siatkówce. Przeźroczysta z początku, z wiekiem traci na przejrzystości.

STARCZOWZROCZNOŚĆ (presbiopia):

zmniejszenie zdolności widzenia z bliska. Występuje zazwyczaj u osób po 40-stce i jest skutkiem naturalnego procesu starzenia się soczewki.

STYGMATYZM:

brak defektów wzroku.

ŚWIATŁOWSTRĘT:

brak tolerancji na światło.

TĘCZÓWKA:

kolorowa część oka, którą często chcielibyśmy zmienić. Działa jak rodzaj przysłony o zmiennej wielkości w zależności od różnych czynników, w tym intensywności światła.

TWARDÓWKA:

przedłużenie rogówki na pozostałej części oka. Spełnia głównie zadanie mechaniczne podtrzymywania i ochrony oka.

WYTRZESZCZ:

nadmierne wysunięcie gałki ocznej w stosunku do krawędzi oczodołu.

ŹRENICA:

centralny czarny otwór w tęczówce, przez który wpada światło do oka.

ZAĆMA:

proces mętnienia soczewki, który sprawia, że widzenie jest zamazane i nieostre.